بچّه‌های مؤمن باید ثبات قدم پیدا کنند/ کم ندیده‌ایم افرادی را که چشم‌شان به پول و مقام افتاد، از این رو به آن رو شدند

چندی پیش، رهبر انقلاب در جریان سفر به مشهد مقدس، به منزل شهید سیدرضا کیش‌بافان رفته و با خانواده‌ی این شهید بزرگوار دیدار کردند.

در بخشی از این دیدار، رهبر انقلاب چنین می‌فرمایند: «از جمله‌ی چیزهایی که روی آن تکیه می‌کنم این است که بچّه‌های مؤمن ما، بچّه‌هایی که به این راه عقیده دارند و واقعاً از روی انگیزه دارند کار می‌کنند، باید ثبات قدم پیدا کنند. ما کم ندیده‌ایم افرادی را که یک روزی، چند صباحی در خطّ مستقیم بودند، بعد چشم‌شان به پول و مقام و مانند این چیزها که افتاد، از این رو به آن رو شدند.

شما در محدوده‌ی نفوذ خودتان - هر مقداری که می‌توانید تأثیر بگذارید - کاری کنید که بچّه‌ها در راه مستقیم و صراط مستقیم ثابت‌قدم بمانند. اگر چنانچه در صراط مستقیم ثابت‌قدم ماندند و حرکت کردند، هر کسی جای خودش را پیدا می‌کند؛ هر کسی موقعیّتی را که می‌تواند مفید باشد، پیدا می‌کند و هیچ لزومی ندارد که من بگویم شما در فلان رشته کار کنید، در فلان قضیّه کار کنید؛ نه، وقتی ثابت‌قدم بودند در راه خدا، می‌فهمند چه کار باید بکنند؛ این توصیه‌ی مؤکّد بنده است.»

همچنین رهبر انقلاب در این دیدار، در سفارش به یکی از طلاب جوان حاضر در جمع فرمودند: «سفارش؛ آقاجان! درس را خوب بخوان؛ ان‌شاءاللّه ملّای خوبی بشوی و بتوانی در لباس پیغمبر برای اسلام خدمت کنی. اگر شما روحانیِ فاضلِ ملّایِ متدیّنِ متقّی‌ای بشوید، فایده‌تان خیلی بیش از خیلی چیزهای دیگر است...» ۹۸/۶/۱۱

اخبار فرهنگی
باربری های تهران

در این دوره و زمانه، واقعیت چنان از تخیل پیشی گرفته که کمتر اثری می‌توان یافت که خواننده را شگفت‌زده کند. اما باز هم گاهی از زیر خاکستر ادبیات خاموش و نحیف این زمانه، شعله‌ای دیده می‌شود که آدمی را دلگرم می‌کند. برج سکوت نوشته حمیدرضا منایی از آثاری است که از وقتی شروع می‌کنی و تا وقتی آن را تمام می‌کنی و زمین می‌گذاری، در بهت هستی. موضوع اصلی برج سکوت، اعتیاد است اما بسیار فراتر از آن.

اگر بگوییم موضوع رمان برج سکوت فقط درباره اعتیاد است، بر آن ظلم کرده‌ایم. او از این دریچه وارد شده، اما به زوایای پنهان زندگی سرک می‌کشد و هر بار و در هر فصل خواننده را شگفت‌زده می‌کند. او فقرنگاری نمی‌کند، نصیحت نمی‌کند، نسخه نمی‌پیچد، بلکه با هنرمندی تمام و شگفت‌انگیز، این زندگی را فراتر از واقعیت به نمایش می‌گذارد. منایی عمد دارد زندگی حاشیه‌ها را روایت کند. او زندگی نسلی را پیش روی ما می‌گذارد که گاه آن‌ها را دیده‌ایم، اما هیچ‌گاه نشناختیم‌شان. زندگی که نه، چیزی به نام زندگی که در این رمان هولناک‌تر از آن نیست، دستمایۀ روایتی بکر شده است که حداقل در این چند ساله همانند آن را نداشته‌ایم.

نویسندۀ این رمان سه جلدی آدمی را دلگرم می‌کند به ادبیات. و اکنون در این زمستان دودآلود که نفس کشیدن مشکل شده و ابرهای نازا می‌آیند و می‌گذرند، بی‌آن‌که ببارند، جوایز ادبی کشور هم یکی یکی به پایان راه خود رسیدند و در هیچ‌کدام نامی از برج سکوت نبود و نیست. اما شک نکنید که چند سال بعد، خوانندگان ادبیات با شگفتی از خود خواهند پرسید که چرا هیچ‌کس برج سکوت را ندید.